Saate baktım. 02:18.. Yine seni geçmiş yelkovan da akrepte. Gece içine alıyor beni sen uyuduğun zaman. Belki 3 saat konuştuk gördüm seni, teknolojinin nimetleri.. Ama bir gülüşün var ki onu senin gözlerinin içine dalarak görmenin verdiği haz hiç bir şeyde yok. Böyle anlatamam en çok o gülüşünü seviyorum. İlk yakaladığım zamanı da hatırlıyorum. İlk baharımız idi. Akşama doğru tam güneş batar vaziyette. Sen kızmaya niyetlisin ben de muzurum ya kızdırmaya. Ufacık bir şey yapıyorum, gidiyorsun hiç dönüp bakmadan. Uzaklaşmanı bekliyorum itiraf et sen de kolundan çekmediğim için daha çok kızıyorsun. Birden yerimden fırlayıp koşmaya başlıyorum. Dön bana kız bak valla çok seveceğim seni kimselere yar etmek yok bir ömür sarıcam seni diyerek tutup çekiyorum kendime. O an bir gülüşün vardı ki.. Güneş yüzünün yarısına geliyordu. Gözlerin.... Ahh o gözlerin yok mu.. Beni hiç bırakmak yok böyle son anda dönmekte yok sımsıkı yakala bırakmamak üzere demiştin. Kararlı, Aşık, Şefkatli ve tam bir Sevgili...
Hatırladıkça ağlamaklı oluyorum.. Seni ne diye yolladım oralara. Hani bırakmıcaktın lan diyorum kendime. Hadi git işte git hadi ne duruyorsun o orada gitsen yine göreceksin gülümsemesini..
Ama hayat böyle değil işte maalesef. Yine göreceğime eminim güzel gözlerini ama.. Şimdilik bana düşen Yoğun Geçecek Olan Bir Sensizlik...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder