Göz kapaklarım kapanmaktan aciz kaldı
Seni soludu titrek gönlüm kaçtı bütün uykusu
Hiç bilmediğim sokaklarda aradım seni
Hiç görmediğim yüzler, mekanlar
Özlemin adını umut koydum kendimce
Aradım ne aradığımı bilmeden yorgun gözlerle
Kırılmışken kalp tahtımın tüm ayakları
Bir bir tamir oldu sahibine ithafen
Kendi bildiğimi okur, kendi köyümde gezerken
Ayak basılmamış çöllerde buldum kendimi
Mecnun oldum
Ya da
Emir oldum bir damlanda
Bir damlan beni bensizliğe sürükledi ey Yar
Girsem engin denizlerine, alsam karşıma konuşsam seni sana
Katılır su birikintilerim okyanusuna
Özlüyorum Yar
Sen geldiğinden beri Sensiz Geçen Her gün değişiyorum
Dil Teşne benim her halim
Sana susamış bir kalp, Sensizliği içen bir zihin
Her bir kelime de senin ismin
Yunus demiş Nereye baksam Elif görürüm
Sen değil misin zaten tüm dünya
Dünyasın da değilim gülüm
Ahiretimde de gel bana.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder