Not: Bu yazıya acıtasyon, melankoli gözüyle bakmayınız yazar içinde tutmayı beceremediğinden dışa vurumda edebiyat kullanmaktadır. Bu yazı Esma'ya yazılmış olsa da alınacak ders toplumsaldır saygılarımla.
Hani filmlerde olur ya birden hızla araba gelir bir camın içinden geçer hiç demeyiz ki o cama ne oldu o binaya ne oldu araba kendini kurtardı ya sonuçta o kahraman, daha büyük sebeplerden dolayı ufak zararlar önemli değildir (bkz. Tencere Tava eylemi mantığı) Orada ki cam gibi, bir hamlen ile tuz buz oluyorum. Samimi şekilde söylüyorum bunu kendimi sağlam ve mutlu, huzurlu tutmak için elimden ne gelirse yapıyorum ama yok, aklımın her yanından en enteresan anlarda bile fırlıyorsun. Sonra aklımın almadığı bir tavır takınıyorsun bazen kendimi yabancı gibi hissettiren sonra diyorum ki kardeş sen zaten yabancısın kimsin ki sen. 3. sonra da dank ediyor "Allahu Ekber" diyorum bir iç çekip susuyorum. İşte her defasında beni "Bir ve Tek" olan kurtarıyor. Nasıl güzel şekilde sindiysen içime istemeden her kırışında bana "Ben Buradayım" diyor. Bunu bak ben böyleyim demek için yazmıyorum. Sinirlendiğim anda gözümün bir şey görmediğini herkes bilir, sevdiğim anda da öyle işte. Bunu buraya yazmamın sebebi "İçinde bulunan Kahramana sımsıkı sarıl" mesajını vermektir. O kahraman Sensin çünkü. Senin ruhun, senin kurtuluşun. Bundan ben sarılmıyor muyum mesajını da alma ben daha sıkı sarıl diyorum. Seni hüzünlü görmeye 1 an bile tahammülüm yok sen üzgün iken ben içten tükeniyorum. Bana ait tüm iletişimini kessen dahi ben sana dua etmeye seni anmaya ve seni bulmaya devam edeceğim. Nasıl deme yüzünü sevdiğim. Gün geliyor Allah'ın izniyle. "Bismillahirrahmanirrahim" diye çıktığım yolda hiç hüsrana uğramadım. Şaşırırsın ya "Hiç". Mesela bir dersimden kaldım o kadar dua ettiğim halde normalde kalmam dediğim dersten bütünleme sınavına girdim. Ben bunda hayır aradım ve buldum. Çünkü o bütünleme sınavında Profesörüm benimle öyle bir konuştu ki geleceğe dair izimi çizdim. İşte Besmele Papatya. Tekrar etmek istiyorum sen yapmıyorsun diye değil daha sıkı yap daha sıkı hisset diye yazıyorum bunları ve ben yola çıktım geliyorum dediğim vakit bu beni nasıl bulacak sakın deme hiç bilmediğim bir şehirde bir çift gözü arayacağım daha önce yaptığım gibi. Ben gönlümü düz tuttukça yolum Sana çıkıyor. Sen gönlünü düz tut Yolun Feraha ersin Papatyam. Hani dedim ya gönlümü düz tuttukça diye işte arada dayanamadığım zamanlar oluyor. Kırıldığım, yanımda olsa da bunu o da görse dediğim, yalnız hissettiğim. İnsanız nefsimiz var oluyor işte seninde olacaktır, oluyordur. Bu zamanlarda birbirimizle konuşabilsek ve ya konuşabileceğin biri olsa sana doğruyu söyleyecek biri, hemen kurtarıyorsun. Ondan dolayı aklına bir umutsuzluk düştü mü aç oku papatya. Sen yoldaşını Allah bilirsen, her yol sana açılır. Allah'ın izniyle doğum gününde görüşmek üzere papatya. Bir gün Seni Bana Emanet Kılacağa Emanet Ol.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder