Kelimelerimi evde bıraktım

Tam 2 haftayı doldurduk yarım ay,14 gün, 336 saat 20160 dakika. En azından  yarısı sadece kendimi susturmakla geçti. Diğer yarısı da dua etmekle galiba. Ne garip geliyor bana bir bilsen. Mesela önceden sen yoktun derdim ki kendime, daha zamanı gelmedi, hayırlı olduğu vakit bam diye çıkacak karşına beklediğine değecek. Şimdi kendime, karşına çıktı gördün beklediğine değeceğini biliyorsun bekle diyorum. Öyle işte..

Sana ait olmadığına inandığım sözler var. Senin olmayan düşünceler var kafamın içinde. Senin söylediğin ama bu sen değilsin diyebildiğim şeyler. Bunlar kırdı aslında ama hemen sarıyor bir bakışının fotoğrafı, bir hatıra tüm yaraları.

 Öyle de garip öyle de deliyim işte. Zaten sen beni öyle tanıdın normal yüzümü hiç gösteremedim sana. Hep bir deli, belki ayakları yere basmayan ama kim diyebilir bana bir insanın en çok istediği şeye bir adım yaklaşması onu mutluluktan uçurmaz diye. Diyebilir misin bana ben seni mutlu etmiyorum diye. Diyebilir misin bir gün hatta bir an bile senin için hayırsız olanım ben diye. Ne sen bilebilirdin bunu ne de ben. Koca bir kalabalıkta bir çanta, sonsuz olan internette bir fotoğraf bilebilir bunu. Sadece sen olduğun zaman çıkan neşeli şarkılar anlatır, uykusuz bakışların içinde ki parıltılar gösterir farkımızı. Sen olmadığın vakit bu gece de böyle bir şey çıktı işte http://picosong.com/FJgA/

Etrafına bak hatta dizilere bak, şarkılara bak, anlatılan hikayelere bak bizden bir parça var hepsinde ben görebiliyorum. Her izlediğim filmde, dizide, her dinlediğim şarkıda senden bir parça çıkıyor karşıma. Sorun beklemek değil Papatya. Sorun kelimelerde. Sorun susmayan bir zihinde, çok özleyen bir kalpte, aranan gözlerde, gizli kalmış cümlelerde.

Hadi bana de yarın şu saatte şuraya gel seni bekleyeceğim diye. Gelirim, susarım. Çekinirim bilirsin, sen de çekinirsin benden bunu da ben bilirim. Güvenmediğini söylüyorsun ya söz silahsız geleceğim. Kelimelerimi evde bırakacağım. Sadece bakmak istiyorum sana çünkü bakışlarım yetecek sana bana dair olanları anlatmaya, gece yattığında yatağa, susacak geri kalan ne varsa ben olacağım aklında. Ya sen bunları yaşamak istemiyorsun ya ben sadece koskoca bir yanlıştan ibaretim. Zaman bu satırlarda ne olduğunu hatırlatacak bize. Sen ve Ben yerine Biz olduğumuz günde.