Selam Papatyam.. Bugün böyle inandırıcı olamayan hallerden bahsetmek istedi canım. Mesela bir mekana gitmiş eğlenirken aslında eğlenemiyor olmam ve bütün gece burada olmak yerine keşke O'nun dizinde yatsaydım saçlarımı okşasaydı uyusaydım huzurla diye düşünmem. Bunu söylesem inanır mıydın bilmiyorum. Ve ya durup dururken şarkı değişse seni ne kadar çok özlediğimi hissetmem. Birden kalbime oturmuş gülüşünü hatırlamam. Bunları yaşıyorum. Senin gelişinle huzur doluyorum. Eksik bir yanım tamamlanıyor sanki. Uzakta da olsan seni hemen göğsümde yatarken hissedebiliyorum. Bir yerini kestiğini görsem içim sızlıyor. Üzgün olsan üzülüyorum, elimden bir şey gelmiyor ve bu daha da üzüyor beni. Mutlu olacağını bildiğim zaman da çok mutlu oluyorum. Bunları söylesem gülüp geçecek çok insan var, inandırıcı olamayan haller dememin sebebi bu. Benim sana daha "Sen" gerçeği yokken bağlandığımı anlayamayacak çok kişi var.
Kendimi anlatamam, anlatma gibi bir derdim de yok. Çünkü anlatmak istesem de masaldan öteye geçmiyor bu insanlar için. Sadece yazabiliyorum..
Birden karardı gözlerim, kalbime çöktü bekleyişim.
Yok yere oluşan mutluluğum devam ediyordu ama sensiz bir güne daha uyanacak olmak huzursuzdu.
Bir sefere mahsus kokunu duyarak uyusam, hep olduğu gibi rüyalarıma sarsam seni,
Ve bir seferlik dalsam gözlerine inandığını bilerek.
Seni öyle yoğun hissederken, senden de bunu istemek bencillik ama.
Bir sefer olsun istiyorum bende ki sen, sende ki ben..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder