Bir yeni zelzele daha var içimde
Sarsılıyor bildiklerim, bilmediklerimin önünde.
Can verir gibi ruhuma ettiğim bu mücadele
Çekişiyor şeytan ile melek eski, tenha bir yerde.
Aksini söylerken aklım, kalbim siliyor şevkimi
Aklın konuştuğu yerde gönül kimsesizlerde.
Bir ezan daha okundu bir yerler de bir selâ
Akıl dediğim akıllanmaz, görmez çekse bin cefa
Yenik düştükçe zayıfladı kalbim zalimin elinde,
Ben demek ne büyük zulümmüş anladım bir fakirin evinde.
Tâ ki düşer gönle ateş o vakit huzur bulur,
Ne hikmet var ne marifet ateşi olmayan gönülde.
Bize mi kaldı diyor nefsim bunca sönüğü yakmak,
Kim kurtaracak sahi bilmeyeni, dili olmayanın elinden.
Biz korkmadıkça hak söylemeyi vardır bir yolu elbet
Hak'kın yolu birdir elbet, elbet yakar derinden.
Ne şüphem var ne sorgu, konuşur biri içimden
O derse ak, bil ki kara hayırlısıdır ferinden
Ne büyük makamdır hiçlik ki yok olmaya sahip
Okyanusu görmeyene yoktur derini denizden.
Bizden başka biz mi var ki sen konuşup durursun,
Uslanmadan kendini ne diye avutursun,
Sanma sonsuzdur bu yer sen sanma ki sonsuzsun,
Sonsuz sandığın herşeyi yer altında bulursun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder